Ντύνεται όπως εγώ – Με αντιγράφει – Η πεθερά μου είναι άκρως ανταγωνιστική

Ντύνεται όπως εγώ: Προσπαθεί να γίνει φίλη με τις φίλες μου, αν είναι δυνατόν, πόσο θέλει να γίνει εγώ και που θα φτάσει;

Η σχέση πεθεράς – νύφης σηκώνει πολλή κουβέντα και σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί μια πονεμένη ιστορία. Η φύση, δε, της σχέσης τους ποικίλει και τα παραδείγματα πολλά και διαφορετικά.

Σε αυτή την ιστορία, η πεθερά φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική με τη νύφη, με την οποία δεν έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας. Μάλιστα, όπως εξομολογείται νύφη, η μητέρα του συζύγου την αντιγράφει σε όλα: από το ντύσιμο μέχρι και σε κινήσεις και συμπεριφορές, ενώ προσπαθεί να γίνει φίλη με τις δικές της φίλες και να μπει στην παρέα τους.

“Με την πεθερά μου έχουμε μικρή διαφορά ηλικίας, αφού μας χωρίζουν περίπου 20 χρόνια. Εκείνη έγινε νωρίς μητέρα (μόλις στα 19 της χρόνια), ενώ αν και είναι 50 ετών, φαίνεται αρκετά νεότερη από την ηλικία της. Όπως λέει και η μητέρα μου: “γιατί είχε στεναχώριες στη ζωή της; Όλα έτοιμα τα είχε”.

Βλέπετε, ο πεθερός μου προέρχεται από μία ευκατάστατη οικογένεια και ποτέ τους δεν αντιμετώπισαν οικονομικά προβλήματα. Και παρόλο που οι γονείς του συζύγου μου χώρισαν, εκείνος δεν επέτρεψε να λείψει ποτέ κάτι από τον γιο του και τη μητέρα του. Τους παρείχε πάντα τα πάντα!

Όταν είπα στις φίλες μου πως η μέλλουσα πεθερά μου είναι νέα και μοντέρνα, όλες μακάριζαν την τύχη μου, διότι σε αυτές τις περιπτώσεις θα γινόμασταν και οι ίδιες φίλες. Και δεν θα είχα προβλήματα, όπως κάποιες από τις φίλες μου, με τις μεγαλύτερες σε ηλικία πεθερές, οι οποίες ήταν και συντηρητικές. Η μητέρα μου, επίσης, είδε ως θετικό το νεαρό της ηλικίας της πεθεράς, διότι θα μπορεί να μου μεγαλώσει το παιδί και δεν θα έχω άγχος, όταν θα το αφήνω πίσω και θα λείπω στη δουλειά. Η πεθερά μου – σημείωση – δεν εργάζεται.

Όμως, όλες έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους. Η πεθερά μου από την αρχή της γνωριμίας μας έδειξε πως ήταν αλλιώτικη από τις άλλες. Ήταν πολύ φιλική μαζί μου, αλλά τότε αυτή η “επίθεση φιλίας” δεν με είχε τρομάξει. Αντίθετα, μου άρεσε.

Πηγαίναμε μαζί για καφέ, για ψώνια, μου είχε δανείσει και ρούχα της, γνώρισε και τις φίλες μου. Όμως, με τον καιρό όλο αυτό άρχισε να μη μου αρέσει. Ειδικά, μετά τον γάμο, αφού άρχισε να γίνεται… εμμονικό.

Η πεθερά έφτασε πλέον στο σημείο, αν αγοράζω κάτι εγώ, να πηγαίνει να αγοράζει το ίδιο. Στην αρχή, έλεγε πως θέλει να μοιάζουμε σαν αδελφούλες και να μην τη βλέπω σαν πεθερά, αλλά σαν τη μεγάλη αδελφή της. Όμως πια πιστεύω πως ο λόγος που αγοράζει τα ίδια ρούχα με εμένα, είναι ξεκάθαρα η ζήλια και ο ανταγωνισμός.

Ντύνεται όπως εγώ

Της έχουν πει κάποιες φορές πως το ρούχο ταιριάζει περισσότερο σε εκείνη, απ’ ο, τι σε εμένα και το πήρε πάνω της. Σε τέτοιο σημείο που πια ξεδιάντροπα ρωτάει κάθε φορά, σε ποια “πάει καλύτερα”. Κι αν της λένε σε εμένα, κατεβάζει τα μούτρα και δεν μιλιέται. Και βγάζει μετά κακίες σε εμένα.

Αλλά δεν είναι μόνο τα ρούχα ή το ίδιο μανικιούρ ή ακόμα και το ίδιο χτένισμα και χρώμα μαλλιών. Τον τελευταίο καιρό, προσπαθεί να προσεγγίσει τις φίλες μου. Τις παίρνει τηλέφωνο χωρίς να του γνωρίζω εγώ και κανονίζουν για καφέ. Εκείνες δέχονται, αλλά εμένα με ενοχλεί πολύ. Και τους ζήτησα να μην ξαναβγούνε μαζί της για καφέ. Και να κόψουνε τα πολλά-πολλά.

Αυτή, όμως, σίγουρα δεν είναι λύση. Ζήτησα από τον σύζυγό μου να της μιλήσει, αλλά εκείνος θεωρεί πως είμαι υπερβολική. Και πως άλλες νύφες θα παρακαλούσαν να είχαν πεθερά σαν τη δική μου, τόσο ακομπλεξάριστη και κοινωνική. Και αναρωτιέται: “αν άλλη πεθερά είναι φίλη για τη νύφη της, όπως η δική μου”.

Στο γεγονός – για εμένα – ότι με ζηλεύει και με αντιγράφει, δεν δέχεται να ακούσει, λέγοντας – άκουσον, άκουσον – ότι είμαι υπερβολική. Και πως εγώ είμαι η ανταγωνιστική.

Και πάμε στο θέμα του παιδιού. Ο σύζυγός μου, μου έχει ξεκόψει πως η μητέρα του δεν πρόκειται να μεγαλώσει τα παιδιά μας. Πως έγινε μικρή μητέρα και τώρα, θέλει να ζήσει τη ζωή της χωρίς υποχρεώσεις. Και δεν έχουμε το δικαίωμα να την κλείσουμε μέσα για να μεγαλώνει τα παιδιά μας. Εγώ να το δεχτώ αυτό, άλλωστε ποτέ δεν θα σκεφτόμουνα έτσι. Αλλά ως γιαγιά – που μένει και κοντά μας – δεν θα έπρεπε και αυτή να βοηθήσει; Το να βοηθάς τα παιδιά σου και να προσέχεις κάποιες ώρες το εγγόνι σου, είναι κλείσιμο;

Η ίδια δεν έχει πάρει θέση σε αυτό. Και όταν άνοιξα εγώ τη συζήτηση με παρέπεμψε στον γιο της. Ο, τι πει εκείνος. Εγώ είμαι σίγουρη, πως η ίδια τον έχει βάλει, για να μην εκτεθεί ευθέως η ίδια και χαλάσει το αφήγημα της μοντέρνα φίλης-πεθεράς!”.