Πότε θα έρθει το «τέλος του κόσμου» σύμφωνα με επιστήμονες του MIT – Η ακριβής χρονιά

Σύμφωνα με ομάδα ερευνητών από το ΜΙΤ, το «τέλος του κόσμου» πλησιάζει.

Σε μία τρομερή πρόβλεψη για το τέλος του κόσμου προχώρησε ομάδα ερευνητών από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), δημοσιοποιώντας ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα για την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας, με τη βοήθεια προηγμένων μοντέλων υπολογιστών και μία σειρά δεδομένων που περιλαμβάνουν τη δυναμική του πληθυσμού, την κατανάλωση φυσικών πόρων και τα πρότυπα χρήσης ενέργειας

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η κοινωνία έχει λιγότερες από δύο δεκαετίες προτού αντιμετωπίσει πιθανή κατάρρευση, εντοπίζοντας το έτος 2040 ως τη χρονιά που θα έλθει το «τέλος του κόσμου».

Αρχικά, η υποδοχή αυτής της πρόβλεψης ήταν ανάμεικτη. Ωστόσο, το αφήγημα άρχισε να αλλάζει καθώς μεταγενέστερες μελέτες, συμπεριλαμβανομένης μίας άλλης που δημοσιεύθηκε στο American Scientist το 2009, απηχούσαν τις προβλέψεις του αρχικού μοντέλου με ακρίβεια. Αυτές οι μεταγενέστερες έρευνες, επανεξετάζοντας το μοντέλο δεκαετίες μετά την αρχική του έκδοση, διαπίστωσαν ότι οι προβλέψεις του ήταν αξιοσημείωτα προφητικές, επιβεβαιώνοντας τις αρχικές προβλέψεις με υψηλό βαθμό πιστότητας.

Παγιώνοντας περαιτέρω αυτά τα ευρήματα, η Ολλανδή ερευνήτρια για τη βιωσιμότητα, Γκάγια Χέρινγκτον, διεξήγαγε μία επανεξέταση το 2021, προσφέροντας μία σύγχρονη προοπτική για το μοντέλο δεκαετιών. Η ανάλυση της Χέρινγκτον, ευθυγραμμισμένη με τις αρχικές προβλέψεις, υπέδειξε ότι χωρίς σημαντικές αλλαγές στα μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης και στις κοινωνικές συμπεριφορές μας, τα χειρότερα σενάρια που προβλέπονταν θα μπορούσαν πράγματι να υλοποιηθούν, σηματοδοτώντας τη διακοπή της οικονομικής επέκτασης μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ακολουθούμενη από μία πιθανή κοινωνική κατάρρευση μια δεκαετία αργότερα.

Αυτή η συζήτηση για την κοινωνική κατάρρευση, που τροφοδοτείται από την επιστημονική έρευνα, χρησιμεύει ως ένα ηχηρό κάλεσμα για συλλογική δράση, με την ερευνήτρια να υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της επαναξιολόγησης των αναπτυξιακών μας προτύπων και της υιοθέτησης βιώσιμων πρακτικών που διασφαλίζουν τη μακροζωία και την υγεία της παγκόσμιας κοινωνίας μας.

Πηγή