«Δεν είναι μια απλή πράξη, είναι έρωτας γλυκός, απρόσμενος, χαρισματικός…»

Κάπου ψηλά, εκεί που συναντώνται τα ψηλά βουνά με το ποτάμι με το μεγάλο εμπόδιο να χάσκει επί χρόνια…

Κάπου σ’ ένα φιλόξενο σπίτι, εκεί που η ξαφνική παρουσία μου μόνο έκπληξη και χαρά προκάλεσε… κάπως έτσι, κάποιες στιγμές απίθανες, ερωτικές, χαλαρωτικές, ήρθαν στη ζωή μας συμπληρώνοντας το παζλ της όμορφης σχέσης μας.

Κι εσύ εκεί, να μ΄ αγκαλιάζεις και να νιώθω τον ερωτισμό του βλέμματος και του σώματός σου.

Εκείνη την άψα, που σε ριγεί όταν ακουμπώ τον ανδρισμό μου στο πιο φιλόξενο για εμένα σημείο του σώματός σου.

Ανάμεσα στους ανθρώπους της οικογενείας σου, βρήκαμε καταφύγιο να στεγάσουμε προσωρινά τον απίστευτο πόθο μας σε μια μικρή κουζίνα, αφήνοντας ανοικτά παράθυρα και πόρτες, ρισκάροντας να εκθέσουμε το μέγεθος του ερωτισμού και του πάθους μας στους γονείς και στο παιδί σου…

Aυτή η ένταση της στιγμής, να αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε, να εκμεταλλευτούμε κάθε δευτερόλεπτο και να μπω μέσα σου, να ενωθούμε σωματικά και ψυχικά, να δώσουμε κι άλλη ώθηση στον απίστευτο έρωτα που ζούμε.

Οι μνήμες πρόσφατες από τα ερωτικά μας παιχνίδια στην ακροθαλασσιά, ολόγυμνοι, με το νερό να μας χωρίζει και ταυτόχρονα να μας ενώνει, μοναδικό εμπόδιο και συγκολλητική ουσία των κορμιών μας.

Οι εικόνες των στιγμών αυτών στο μυαλό μου, έντονες πολύ στην ένωσή μας στο μικρό κουζινάκι, στο κρεβάτι της γιαγιάς, που κάθε τόσο αναφέρεις…

Ο χρόνος δεν υπάρχει, η άψα του επερχόμενου οργασμού μας δονεί τα σώματά μας σε μια έντονα αισθησιακή, ρομαντική, βίαιη, παλιρροιακή κίνηση, που πολύ σύντομα έρχεται και φέρνει την χαρά και την γλύκα ως καρπός του στιγμιαίου και έντονου σωματικού και ψυχικού έρωτά μας…

Όχι δεν είναι σ…eξ, είναι έρωτας γλυκός, απρόσμενος, χαρισματικός, αισθαντικός, πηγαίος, όμορφος, δυνατός, απίστευτος, διαχρονικός… εσύ αγάπη μου, με οδηγείς και με παρασύρεις σ’ αυτό που τόσο έντονα ζω…

Η ψυχική μας ένωση, μας δίνει ώθηση και κινούμαστε, συμπορευόμαστε στο χρόνο, πλησιάζοντας το «για πάντα» κάθε μέρα κι εγγύτερα… Χ.Α.