Ο άντρας μου κάνει τη λεχώνα – Έχω ξενερώσει τη ζωή μου

Ο άντρας μου κάνει τη λεχώνα: Ποιοτικός χρόνος για το ζευγάρι, μακριά από όλους και όλα είναι ένα απαραίτητο συστατικό για τη φλόγα

Ένα ζευγάρι για να παραμείνει αγαπημένο και να αντέξει τον χρόνο πρέπει να περνάει δημιουργικό χρόνο μαζί. Παρόλα αυτά, η ρουτίνα και άλλοι παράγοντες όπως είναι τα ψυχολογικά προβλήματα ή το ότι ο ένας θεωρεί δεδομένο τον άλλον, κάνει τις σχέσεις να περνούν κρίση.

Η αναγνώστρια της σημερινής μας ιστορίας φαίνεται πως αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον γάμο της. Ο άντρας της έχει να βγει από το σπίτι 2 χρόνια, δεν κάνουν πράγματα πλέον σαν ζευγάρι και η ίδια νιώθει πολύ ρουτινιασμένη.

Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 15 χρόνια και παντρεμένοι περίπου στα 13 χρόνια. Τα τελευταία 2 χρόνια τα πράγματα στην σχέση μας έχουν αλλάξει δραματικά. Όλα ξεκίνησαν με την πρώτη καραντίνα. Στην αρχή περνούσαμε χρόνο στο σπίτι μαζί και το είχαμε δει σαν ευκαιρία να έρθουμε ακόμη πιο κοντά.

Όταν όμως ήρθε το πρώτο Καλοκαίρι που τα μέτρα έγιναν λιγότερο αυστηρά έβλεπα ότι ο άντρας μου δεν είχε την ίδια διάθεση να βγει με παλιότερα. Παρόλα αυτά κανονίσαμε διακοπές σε κάποιο νησί που μου τις έβγαλε ξινές.

Δεν ήθελε να πάμε για ποτό, βαριόταν να πάμε για καφέ, δεν τον ενδιέφερε να περπατάμε για πολύ ώρα στα σοκάκια του νησιού και το μόνο που ήθελε ήταν να πηγαίνει για μπάνιο τα μεσημέρια, να φάμε σε κάποιο ταβερνάκι και μετά στο ξενοδοχείο και ύπνος από τις 12.

Είμαι 47 ετών και ένιωσα ότι κάνω διακοπές 60χρονης. Το συζήτησα με κάποιες φίλες και μου είπαν ότι σίγουρα ήταν απαράδεκτος αλλά να μην δώσω συνέχεια γιατί μπορεί να περνάει την φάση του. Μετά ήρθε η δεύτερη καραντίνα που αν θυμάστε μείναμε όλον τον Χειμώνα μέσα.

Αυτός ο χειμώνας ήταν ο αγαπημένος του. Όλη μέρα Netflix και εκπομπές στη τηλεόραση, φαγητό και τίποτα άλλο. Πήγαινε στην δουλειά, γύριζε και δεν μου έδινε καμία σημασία. Παιδιά δεν έχουμε αποκτήσει και εγώ δεν είχα με τι να ασχοληθώ.

Φέτος που η καραντίνα έπαψε, ο άντρας μου έχει γίνει πλέον ανυπόφορος. Δεν ενδιαφέρεται πλέον να κάνουμε πράγματα σαν ζευγάρι, βαριέται να πάει ακόμη και τον σκύλο βόλτα, έχει συνεχώς νεύρα, έχει χαθεί από τις παρέες του και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μένει σπίτι και να παραπονιέται για τα λεφτά που του λείπουν.

Αρχίζω και κουράζομαι πια. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν μία φάση αλλά τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δεν ζητάω να είμαστε κάθε μέρα στα ξενυχτάδικα. Ας πάμε την Κυριακή για μία βόλτα σε ένα πάρκο, να πάρουμε έναν καφέ στο χέρι. Ας πάμε μία βόλτα με το αμάξι έστω.

Είμαι παράλογη που δεν θέλω από τόσο μικρή να συμβιβαστώ σε έναν γάμο τόσο ρουτινιασμένο και βαρετό; Δεν θέλω να θαφτώ μέσα στο σπίτι από τώρα. Θέλω να χωρίσω αλλά δεν ξέρω αν θα πάρω την σωστή απόφαση.