Πόσο ενδιαφέρει την Ελλάδα η σύγκρουση Ινδίας – Πακιστάν: Ο εμπορικός διάδρομος και τα δύο επίπεδα

Ο Ναύαρχος (ε.α) Δημήτρης Τσαϊλάς αναλύει τους παράγοντες της σύγκρουσης, τις εξωτερικές παραμέτρους, ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει για αυτόν η συνάρτηση με τα ελληνικά συμφέροντα

«Οι άνθρωποι δεν είναι από τη φύση τους εχθροί ή φίλοι. Φιλία και εχθρότητα προκύπτουν από τις περιστάσεις», αναφέρει μια ινδική παροιμία όσο έωλη και αν ακούγεται εν μέσω ανταλλαγής πυρών μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν τις τελευταίες μέρες.

Η Ινδία και το Πακιστάν έχουν εμπλακεί σε τρεις πολέμους πλήρους κλίμακας από τότε που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από τη βρετανική Ινδία το 1947. Έχουν επίσης εμπλακεί σε δεκάδες αψιμαχίες και συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας στην κορυφή ενός παγετώνα που έχει χαρακτηριστεί ως το πιο κρύο και στο υψηλότερο υψόμετρο πεδίο μάχης στον κόσμο.

«Η ειρήνη δεν είναι εύκολη υπόθεση ανάμεσα σε Ινδία και Πακιστάν, αλλά υπάρχει περιθώριο αποκλιμάκωσης, αν συνυπάρξουν πολιτική βούληση, διεθνής πίεση και εσωτερική σταθερότητα και στις δύο χώρες. Προς το παρόν, όμως, οι εξελίξεις κινούνται σε ένα εύθραυστο σημείο ισορροπίας, όπου η εμπιστοσύνη είναι ελάχιστη και η δυσπιστία μέγιστη», αναφέρει στη συνέντευξή του στο Newsbomb, o αμυντικός αναλυτής, Δημήτρης Τσαϊλάς, Ναύαρχος ε.α*,

Ο κ. Τσαϊλάς αναλύει τους παράγοντες της σύγκρουσης, τις εξωτερικές παραμέτρους, ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει η συνάρτηση με τα ελληνικά συμφέροντα.

Ακολουθούν όσα είπε στο Newsbomb:

-Ναύαρχε μπορεί να υπάρξει κλιμάκωση στην σύρραξη μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν;

Η πιθανότητα κλιμάκωσης της σύγκρουσης μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας δεν μπορεί να αποκλειστεί πλήρως, ωστόσο προς το παρόν φαίνεται ότι οι δύο χώρες προσπαθούν να διατηρήσουν μια εύθραυστη ισορροπία, γνωρίζοντας τις συνέπειες που θα είχε μια γενικευμένη σύρραξη, ιδιαίτερα λόγω της πυρηνικής διάστασης του ζητήματος.

Η μακροχρόνια διαμάχη για το Κασμίρ είναι βαθιά ριζωμένη στην ιστορική, θρησκευτική και εθνοτική διάσταση του προβλήματος. Τυχόν ενίσχυση στρατιωτικής παρουσίας ή περιστατικά συνοριακών συγκρούσεων στην περιοχή μπορούν να οδηγήσουν σε αναζωπύρωση της έντασης.

-Τι ρόλο παίζουν ΗΠΑ και Κίνα;

Η προσέγγιση Ουάσινγκτον-Νέου Δελχί μέσω στρατηγικών συμφωνιών, κυρίως στον αμυντικό και τεχνολογικό τομέα, ενισχύει τον ρόλο της Ινδίας ως αντίβαρο στην Κίνα. Αυτό ενδέχεται να πιέσει το Πακιστάν, που διατηρεί στενές σχέσεις με την Κίνα. Ωστόσο, η κινεζική επιρροή στο Πακιστάν, μέσω της Πρωτοβουλίας του Νέου Δρόμου του Μεταξιού (Belt and Road), δίνει στο Ισλαμαμπάντ γεωστρατηγικό βάθος, αλλά αυξάνει και την ένταση Ινδίας-Κίνας, κάτι που έχει ήδη οδηγήσει σε επεισόδια στα σύνορα των δύο χωρών (όπως στη Λαντάκ το 2020).

Τόσο στο Πακιστάν όσο και στην Ινδία, η εσωτερική πολιτική πίεση (οικονομικά προβλήματα, εκλογές, κοινωνικές εντάσεις) μπορεί να ωθήσει τις κυβερνήσεις να καταφύγουν σε εθνικιστική ρητορική ή ακόμα και σε στρατιωτική κλιμάκωση για να ενισχύσουν το εσωτερικό τους προφίλ. Συνολικά, το Κασμίρ παραμένει το πιο πιθανό σημείο ανάφλεξης, όμως η ανάμειξη μεγάλων δυνάμεων, ιδίως μέσω στρατηγικών συμμαχιών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών, προσθέτει νέα στρώματα έντασης που μπορεί να πυροδοτήσουν μια σύγκρουση υπό τις “σωστές” (ή μάλλον λάθος) συνθήκες.

-Ως Ελλάδα μας ενδιαφέρει η Ινδο-πακιστανική κρίση;

Η Ελληνοπακιστανική-Ινδική δυναμική αγγίζει και την Ελλάδα σε δύο διαφορετικά αλλά αλληλένδετα επίπεδα:

Α) γεωπολιτική-οικονομική στρατηγική και

Β) εσωτερική ασφάλεια – μεταναστευτικό.

Ο IMEC (India–Middle East–Europe Economic Corridor) είναι μια πρωτοβουλία που περιλαμβάνει: Ινδία, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ, Ισραήλ, Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με σκοπό, τη δημιουργία ενός νέου εμπορικού διαδρόμου (συνδυάζοντας σιδηρόδρομο και θαλάσσια μεταφορά) που να ανταγωνίζεται τη Belt and Road Initiative της Κίνας.

Η ελληνική πολιτεία έχει ευαισθητοποιηθεί σε θέματα κοινωνικής ένταξης αλλά και παρακολούθησης τυχόν “soft security” απειλών, εντός του πλαισίου της εθνικής ασφάλειας.

Η Ελλάδα έχει διπλό συμφέρον:

1. Να ενισχύσει τις σχέσεις με την Ινδία στο πλαίσιο του IMEC και των κοινών συμφερόντων με τις ΗΠΑ/ΕΕ.
2. Να διαχειριστεί προσεκτικά την πακιστανική παρουσία στο εσωτερικό της, αποφεύγοντας την πόλωση ή την περιθωριοποίηση κοινοτήτων που μπορεί να γίνουν εύκολα ευάλωτες σε εξωτερικές επιρροές.

Η στρατηγική ισορροπία που επιδιώκει η Ελλάδα απαιτεί προσεκτική διπλωματία, ενεργή ασφάλεια και κοινωνική πολιτική.

*Ο Δημήτριος Τσαϊλάς είναι απόστρατος Αξιωματικός του ΠΝ, δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου. Σήμερα είναι συνεργάτης και ερευνητής του Institute for National and International Security(INIS), και του Strategy International (SI). Συγγραφέας του βιβλίου «Ο Σύγχρονος Πόλεμος» Προκλήσεις για την Ελληνική Ασφάλεια. Εκδόσεις Ινφογνώμων.

Πηγή