Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Αντύπας (video+photos)

Όπως αναφέρει η wikipedia, ο Νίκος Αντύπας γεννήθηκε στην Καλλιθέα και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη και το Παγκράτι. Οι γονείς του είχαν ρίζες από τον Πόντο και τα Ταταύλα (σημερινό Kurtuluş) της Κωνσταντινούπολης.

Μπήκε στην ελληνική δισκογραφία αρχικά σαν drummer, με τους Ιωνάθαν, αργότερα με το σχήμα των Sunset και ύστερα των διάσημων Socrates (Drank the Conium). Αντικατέστησε τον Γιώργο Τρανταλίδη στα ντραμς και μαζί με τους Socrates κυκλοφόρησαν το άλμπουμ “Waiting for something” τo 1980. Ακολούθησε το “Breaking through” (1981) και το άλμπουμ “Plaza” (1983), σε παραγωγή του Vic Coopersmith, γνωστού από τις παραγωγές του στους Yes, το οποίο τους οδήγησε στη Μεγάλη Βρετανία για συναυλίες σε μεγάλους rock χώρους.

Το 1985, κυκλοφόρησαν τα “Ζεστά ποτά” των αδερφών Κατσιμίχα, σε ενορχήστρωση του Νίκου Αντύπα, με την συμβολή του μέχρι τότε κιθαρίστα των Socrates, Γιάννη Σπάθα. Ο δίσκος εισήγαγε έναν πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της εποχής ήχο, βασισμένο τόσο στα κρουστά, όσο και στα ατμοσφαιρικά synthesizer, για να πουλήσει τελικά πάνω από 100.000 εκείνη την περίοδο.

Ο Νίκος Αντύπας διένυσε έπειτα μια περίοδο στην οποία εμφανίστηκε σαν session μουσικός σε ηχογραφήσεις, συχνά με το φίλο του Γιάννη Σπάθα. Οι δίσκοι αυτοί περιλαμβάνουν τα “Τρελοί και Άγγελοι”, “Ζωντανά στο Περοκέ” και “Ζωντανές ηχογραφήσεις” του Γιώργου Νταλάρα, αλλά και το “Όλα από χέρι καμένα” (1988) του Θάνου Μικρούτσικου με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Το 1991 ο Νίκος Αντύπας ανέλαβε την ενορχήστρωση του δίσκου “Μένω εκτός” της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. 

Το 1992 έγραψε και ενορχήστρωσε το “Δι’ ευχών” της Χάρης Αλεξίου, σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Το ηχητικό αποτέλεσμα γνώρισε τεράστια επιτυχία, καθώς έγινε ο πρώτος ελληνικός δίσκος που μετά από πολλά χρόνια κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία, το Βέλγιο, το Ισραήλ και τη Γαλλία. Ακολούθησε το “Έϊ!” (1994) με την Χαρούλα Αλεξίου, σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, του Άρη Δαβαράκη και της ίδιας της Αλεξίου.

Το 1997 ήταν ο συνθέτης του δίσκου “Σαν ηφαίστειο που ξυπνά”, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Ηχογραφημένο στο Παρίσι, το άλμπουμ γνώρισε επιτυχία με το “Διθέσιο” και το “Λάβα”, ενώ το 1998 παρουσιάστηκε και με τη μορφή μουσικής παράστασης σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου.

Το πρώτο του solo άλμπουμ, “Θεατής” κυκλοφόρησε το 1998 με τις συμμετοχές του Γιάννη Κότσιρα και της Έλλης Πασπαλά σε δύο από τα τρία τραγούδια του δίσκου.

Ακολούθησε η συνδρομή στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Γιάννη Σπάθα, “Τα μυστικά του δρόμου” το 1999. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος στον οποίο συνεργάστηκε με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, οι “Υδρόγειες Σφαίρες”, ένα είδος concept αφηγηματικού δίσκου που δεν γνώρισε την ίδια επιτυχία με το “Σαν ηφαίστειο που ξυπνά”.

Το 2001 ο Νίκος Αντύπας διασκεύασε το “Mad about you” του Sting για τον δίσκο “Η άσφαλτος που τρέχει” του Γιώργου Νταλάρα, με τον οποίο συνεργάστηκε ξανά το 2012 στο δίσκο “Τι θα πει έτσι είναι”.

Στα τέλη του 2002 κυκλοφόρησε και το “Οπωσδήποτε παράθυρο”, μια από κοινού δουλειά με το Γιάννη Σπάθα, βασισμένη στην παράστασή τους “Neapolis” και σε στίχους Λ. Νικολακοπούλου. Στον δίσκο συμμετείχαν η Ελένη Βιτάλη, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και η Σπείρα Σπείρα, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Μανώλης Λιδάκης και ο Πάνος Κατσιμίχας, ενώ ραδιοφωνική επιτυχία έγινε το “Ναι θα πω” με τη Μελίνα Ασλανίδου.

Το 2006 συνεισέφερε συνθετικά στον πρώτο προσωπικό δίσκο της Νάνας Μούσχουρη με τίτλο “Μόνη περπατώ”. Το 2008 έγραψε τον δίσκο της Καίτης Γαρμπή “Καινούργια εγώ”.

«Μου είπες “Αλκηστούλα μου θέλω να αφήσω το αποτύπωμα μου”, αυτή η φράση έμελλε να είναι και ο αποχωρισμός μας. Πού να το φανταζόμουν 15 μέρες πριν ότι αντί να γράψω τον πρόλογο στα καινούργια σου τραγούδια θα έγραφα τον επίλογο.

Τρυφερέ μου φίλε, Καλλιτεχνάρα μου! Σαν το νερό ήρθες και φεύγεις σαν αέρας… και τώρα ποιος θα φέρνει κουλουράκια και κέικ με κανέλλα? Ποιος θα λέει “Αλκηστούλα μου” και θα γελάει με την καρδιά του στο Studio?

Νίκο μου τι αποτύπωμα άφησες!!!!!!… 400 και…. παραστάσεις με το Ηφαίστειο, στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά και σε όλο τον κόσμο, 3 δίσκους και 35 χρόνια φιλίας και αγάπης…

Νίκο μου, βρε άτιμο πλάσμα ήσουν τόσο ήρεμος και όμορφος στην εντατική που για μια στιγμή νόμισα ότι θα άνοιγες τα μάτια και θα μου έλεγες “Χα !! Στην έφερα ! Το πίστεψες εεε!”.

Νίκο μου αδιανόητο. Έλα σήκω, πάμε να τραγουδήσουμε, να κάνουμε όνειρα, να ξεχαστούμε. Έλα πάμε στο στέκι μας να φάμε ομελέτες και να πιούμε ζεστή σοκολάτα. Έλα να πάμε στην Πράγα και στο Παρισάκι με το “διθέσιο” και τη Λίνα μας και να τραγουδάμε δυνατά με ανοιχτά παράθυρα “εγώ το φως μετάλαβα και κει σε πάει η καρδιά συνήθως…”.

Ένα ένα τα κομμάτια μας αποκολλούνται και γίνονται δορυφόροι στο σύμπαν…. Νίκο μου μεγαλώσαμε ξαφνικά… Ό,τι αφήσαμε στη μέση θα το ολοκληρώσω στο υπόσχομαι….

Μαρία μου και Εμανουέλλα μου έφυγε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ. “Ελεύθερος ξανά, παντού και πουθενά ό,τι αγαπώ θα σωθεί κι εγώ στο κόσμο θα βγω απ’ την αρχή…”

Νίκο μου θα σε ευγνωμονώ για πάντα για ό,τι “νοιώσαμε”.»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Alkistis Protopsalti -Greece (@alkistisprotopsalti)